dag 2 en 3

Zo een volgend verslag! Even nadenken hoor, want na gisterochtend hebben we al weer best veel gedaan…
We zijn gisteren eerst naar een ander fietsverhuurbedrijf geweest om te kijken wat ze daar te bieden hadden, want de plannen zijn om morgen en zaterdag naar Frederiksdorp te fietsen met een overnachting daar. Het was een eindje lopen zo in de zon, maar uiteindelijk toch gevonden! We hebben wat informatie gevraagd en zijn toen teruggelopen en hebben bij ’t Vat (bekend cafe waar veel Nederlanders zitten) wat gedronken en een tosti gepakt. Onze tocht hebben we verder vervolgd door een bezoekje te brengen aan Krasnapolsky, een hotel waar we waarschijnlijk zondag gaan zwemmen. Dat zag er allemaal prima en lekker rustig uit! Bij de entree voor het zwembad zit ook de lunch inbegrepen! Daarna en op de weg naar het hotel kwamen we in de winkelstraat waar het op dat moment erg druk was met schooljeugd, dus echt geshopt hebben we niet. Na deze trip zijn we richting huis gelopen! ’s Middags hebben we vanalles opgezocht op internet om te kunnen doen, want we waren onderweg ook nog bij het toeristen-info-bureau binnen geweest. Op internet vonden we ook de zelfstandige fietstrip die we morgen en zaterdag gaan maken. Verder hebben we lekker rustig aan gedaan ’s middags en aan het einde van de middag kregen we met een tropische regenbui te maken. Binnen 1 seconde regende het ineens superhard. ’s Middags waren er bouwvakkers bij Glenn aan het werk, maar zelfs die gingen snel even schuilen onder het afdak! Omdat het toch nog steeds wat regende en de wegen waarschijnlijk erg nat waren, zijn we na het douchen met een taxi richting ’t Vat gegaan. Een taxi bellen is hier ook een hele ervaring, want we hebben wel tig verschillende nummers gekregen….. Ze vragen hier ook vaak hoe je er uit ziet, of waar je aan te herkennen bent en wij krijgen een kleur van de taxi en een nummer te horen, zodat wij ook weten dat we de goede hebben, want iedereen die langskomt wil je wel meenemen hier…
Bij t Vat kun je eigenlijk gewoon redelijk normaal eten dus we hadden dan ook een salade en vis met frietjes. Daarna nog even blijven hangen, maar aangezien we nog steeds best wel moe waren rond 21.00 zijn we tegen 22.00 weer terug naar het appartement gegaan. Daar nog heel even zitten chillen, boekje gelezen en toen snel de oogjes dicht.
Vanochtend een beetje uitgeslapen voor onze begrippen hier… Daarna weer ons Hollandse ontbijtje en tegen 10.00 weer een taxi gebeld om ons te gaan melden bij de vreemdelingendienst. Daar moet je je melden indien je meer dan een maand in suriname verblijft. Gelukkig had Mireille 2 informatieboekjes want in een boekje stond dat je ook je terugticket mee moest nemen en dat was maar goed ook, want anders waren we voor niks daar geweest. We gingen met de taxi heen en moesten een beetje zoeken waar we moesten zijn.. Eerst stonden we in het verkeerde hok, vol met mensen en onduidelijk hoe het daar werkte… Op een gegeven moment zijn we toch maar naar de balie gelopen en bleek dat we niet goed zaten, dus op naar een andere ruimte achter in het gebouw.. Weer een hele zaal vol mensen en weer onduidelijk hoe het er aan toe ging. Een vrouw achter een loket riep ons en we moesten ons paspoort, de tickets en de toeristenkaart inleveren. Daarna werden we verzocht te gaan zitten, hoe of wat verder was een beetje onduidelijk… Tegen sommige andere mensen was de vrouw achter het loket erg onvriendelijk dus we hadden nog geluk gehad.
Na een minuut of 20 stonden we buiten met een extra stempel in ons paspoort met de mededeling dat we tot 16 november mogen blijven. Nu klinkt het al een beetje vreemd hoe het er aan toe ging, maar je had het eigenlijk zelf moeten meemaken.. Heel anders dan in Nederland, niks geen computers of duidelijke instructies… En klantvriendelijkheid kennen ze ook niet daar.
Toen weer even terug naar het appartement om een uur later richting het ziekenhuis te vertrekken. We konden nauwelijks een taxi krijgen nu we eens echt een afspraak op tijd hadden, maar ja, het kwam allemaal net goed… Toen het ziekenhuis binnen…Je loopt langs poliklinieken bomvol mensen maar het gebouw is gewoon open, want daarnaast was een binnenplein. Echt heel vreemd om dat zo te zien, omdat het bij ons in Nederland zooo anders is. We wisten niet waar we heen moesten en er stond ook niet heel veel aangegeven… Toch maar even vragen aan een medewerker. Toen konden we het zo vinden… Dus naar binnen. Het welkom bij de ‘receptie’ was niet super, maar daarna werden we wel vriendelijk welkom geheten door het hoofd van de afdeling. Ook de ‘teamleiders’ van de chirurgie en anesthesie hebben we gezien en het hulpje van de teamleider. Ze zijn trouwens op zoek naar anesthesie-assistenten, dus collega’s…. Er zijn een aantal dingen kort aan ons uitgelegd en maandag zullen we het dan echt gaan zien…
Ons viel nu al op dat het er echt armoedig uitziet, de deuren staan gewoon grotendeels open en er vliegen best wel wat insecten… De bedden zien er dan wel weer redelijk uit, maar we zijn erg benieuwd. We hebben geregeld dat we 4 dagen werken (van ma tot don), zodat we in het weekend evt. ook wat langere trips kunnen doen.
Volgende week komt er een kno-arts op missie en een chirurg uit Nederland, misschien dat we daar bij kunnen staan. Verder mogen we alles en als we willen instrumenteren moeten we dat aangeven en aan de dokter vragen.
Na het bezoek aan het ziekenhuis hebben we een lange wandeltocht gemaakt door de hitte richting een excursie bureau. Daar hebben we meteen 2 tripjes vastgelegd: een 2-daagse trip naar Nickerie en een dagtocht (samen met Marlon, de vriendin van Mireille) naar Brownsberg. Waarschijnlijk gaan we hier nog wel wat meer tripjes regelen! Ondertussen ook nog wat geld gepind en beltegoed gehaald want dat was al op van de taxi bellen! Daarna nog even geshopt voor een truitje met lange mouwen voor in het binnenland, want die hadden we eik niet echt fatsoenlijk bij…
Mireille heeft ook nog een poncho gekocht, want die was ze vergeten, en mochten we morgen zo’n tropische bui krijgen op de fiets, dan is dat misschien wel makkelijk om te hebben…
Daarna nog een hapje en vooral drinken bij de McDonalds en weer richting huis…
Toen nog even boodschappen doen bij onze plaatselijke AH en nu zitten we weer in ons huisje… Nog even kijken dadelijk waar we gaan eten en dan morgen ons eerste reisje op de fiets richting Frederiksdorp waar we ook overnachten… Ons volgende verslag zal waarschijnlijk over die trip gaan!
Wat vooral opvalt als je hier rond loopt, dat er hele nette stukken zijn met mooie huizen, maar dan staat daarnaast weer een vervallen/verlaten huis. Dat is erg jammer, omdat er echt wel mooie stukken zijn hier. Stoepen kennen ze ook niet echt, omdat de auto's er vaak op geparkeerd zijn. Daarnaast is de stoep niet echt toegankelijk voor rolstoelen of rollators, maar ook aan kinderwagens heb je hier niets. Aan het links rijdend verkeer raken we steeds meer gewend. Daarnaast fietsen bijna alleen de stagiaires maar, en gaan de meeste mensen hier met de auto, zelfs twee straten verderop, zoals onze huisbaas. Eens kijken of dat morgen op de fiets ook zo goed gaat!
De dagen dat we hier zijn, zijn we ook al regelmatig gestoken door de muskieten. Dus nog maar meer deet smeren!
Jullie horen weer van ons!