Doe-het-zelf fietstour Frederiksdorp, dag 4 en 5

Vrijdag is ons eerste uitstapje buiten Paramaribo begonnen. We zijn eerst met de taxi naar de fietsenverhuur gegaan. Daar aangekomen waren we eigenlijk te vroeg, maar ze hielpen ons toch. Van de fietsenverhuur kregen we twee fietsen met fietstassen, fietspomp en bandenplaksetje mee. En natuurlijk een routebeschrijving met een niet zo'n duidelijk kaartje. De fietstocht kon beginnen! We moesten eerst nog over zien te steken om onze weg door Paramaribo te vervolgen. Dat was al een hel, omdat het zo druk was! Maar eenmaal overgestoken was het makkelijk, want we zaten aan de goede kant van de weg. Naast elkaar fietsen gaat hier dus absoluut niet, dus maar steeds achter elkaar aan gereden. Eenmaal op de lange weg die langs de Surinamerivier voert, werd het verkeer een stuk rustiger gelukkig, Op deze weg kwamen we nog wat hotels tegen, en hele mooie villa's. Uiteraard een chinese supermarkt en nog wat loslopende honden. Aan het einde van de weg kwamen we uit op een pleintje en achter het pleintje lag een steiger waaraan een aantal tentbootjes lagen. Dit was Leonsberg. Een houten bootje met een soort van dak, met plaats voor 20 personen en een klein motortje. De fietsen werden ingeladen en we gingen op weg naar Voorburg. Op de Surinamerivier staat een redelijk sterke stroming, vanwege getij van de oceaan. Daar doen de rivieren gewoon dus aan mee.
Aangekomen in Voorburg zijn we onze weg vervolgd over een zandpad met kuilen en gaten en mooie huizen en vervallen huizen langs de kant. En tussen de huizen stond nog een groen moskee-achtig gebouw. Erg bijzonder om te zien. Gelukkig ging de weg over in een asfalt weg met een aantal auto's, maar het was niet druk.
We gaan op weg naar Nieuw-Amsterdam. Hier is een openluchtmuseum dat we hebben bezocht. Bij binnenkomst zat er een uil in de boom, mooi om te zien! Hier waren een aantal gebouwen en foto's te zien van hoe het er vroeger in de slaventijd uit gezien moet hebben. Ook was hier een gevangenis waar je vier cellen kon zien. Verder was het een mooie omgeving met mooie bomen en vijvers met vele waterlelies. Dus het viel enigszins tegen dat er maar zo weinig echt te zien was.
Na Nieuw-Amsterdam zijn we verder gegaan naar Marienburg. Op de routebeschrijving stond dat we: 'langs een slagboom, over een parkeerterrein op een dijk moesten komen om vervolgens een rode brug over te steken'. Hierna een stukje over de dijk en vervolgens weer over een zandweg. Daarna stond op de route dat je na de derde brug rechtsaf moest om naar Marienburg te komen. Maar langs de weg waren allemaal huizen waarbij er een brug voor hun huis lag. Dus bij de eerste die we zagen, wisten we niet of ze die brug zouden bedoelen of dat we nog andere bruggen tegen zouden komen. Maar doordat we geen weg naar rechts konden nemen, toch maar doorgefietst en uiteindelijk dan toch de echte brug overgestoken. Daarna nog twee te gaan. Bij een lokale supermarkt nog even een pauze genomen om wat te drinken en te eten. Dit keer hadden we soft genomen: Mierzoet, echt je tanden brokkelen af! Verder nog een broodje met wat zoets erin, wat wel lekker was en nog wat cakejes, maar die waren een beetje droog. Het is best wel warm met de zon de hele tijd op je hoofd. Een zwembad zou dan wel fijn zijn, maar helaas, ook waar we zouden gaan overnachten was er geen zwembad.
Via een zanderig pad langs vervallen huisjes met veel honden en zwerfhonden waren we aangekomen bij Marienburg. Marienburg was vroeger een suikerrietplantage waar witte en bruine suiker werd gemaakt en waar rum werd gemaakt. Een lokale gids: Soekardi Toekijan, stond ons al op te wachten om een rondleiding te geven. Deze man was in 1934 geboren en heeft zelf lange tijd op de plantage gewerkt. Hij kon dus ook goed vertellen wat er allemaal gebeurde op de plantage. Op de suikerrietvelden werd het suikerriet gekapt en per spoor werd het naar de fabriek gebracht. Hier werd het verwerkt tot suiker of rum. De oude machines staan nog op het terrein en de gebouwen zijn nog te zien. Echter zijn deze gebouwen zo vervallen dat het lijkt of dat het ieder moment in kan gaan storten. Heel raar om te bedenken dat de laatste productie in 1998 was. Niet zo heel lang geleden dus! Maar als je er rond liep leek het veel langer geleden.
Na de rondleiding zijn we naar de bootjes gegaan die ons naar Fredriksdorp bracht. Frederiksdorp was vroeger een koffie en cacao plantage. In 1976 werd het door de eigenaar Hagemeyer gekocht en hersteld. De oude gebouwen die op het terrein stonden werden opgeknapt en doen nu dienst als hotel. Het huisje waar wij in sliepen was vroeger het politiebureau en gevangenis!
Eerst hebben we lekker koud gedoucht en daarna wat liggen luieren in een van de vele hangmatten die er hingen. De manager en zijn vrouw van het hotel waren zeer gastvriendelijk en hebben ook het een en ander verteld over hoe het er vroeger aan toe ging. Doordat we maar met vier gasten verbleven, hebben we de maaltijd gedeeld met onze Belgische buren. Een heerlijk maal, dat werd verstoord door de hoeveelheid muggen! En de muggen bijten overal doorheen en deet werkte hier ook niet echt! Eindresultaat: een heleboel muggenbulten!
Maar dat waren niet de enige beesten die daar zaten: er vloog nog een vleermuis rond, en er waren een heleboel padden die overal vandaan kwamen.
Doordat het daar erg donker is en verder weinig te beleven zijn we maar vroeg naar bed gegaan. Het eerste gedeelte van de nacht was een ware hel door de warmte, maar uiteindelijk toch nog in slaap gevallen en helaas te laat wakker geworden voor een mooie zonsopgang. Een andere keer dan maar!
Ook het ontbijt met de buurtjes. Er werd voor ons een eitje gebakken en er stond jam, kaas en pasta. Genoeg voor een goede bodem voor een tweede fietsdag. Doordat er niet veel wegen zijn die naar de volgende plantage leidde, zijn we het eerste deel van de dag met de Belgische buren begonnen. Eerst weer met de boot en toen langs de weg. Gelukkig had de manager een short-cut verteld en zo hebben we 7km afgesneden. We waren op weg naar Peperpot, en als je dacht dat je niet goed was, kon je aan het naambordje zien dat dat wel was: De Weg naar Peperpot! Vooral het laatste gedeelte was een mooi zandpad met leuke huizen en vriendelijke mensen. Bij Peperpot hadden we twee opties, de plantage of het natuurreservaat. Wij hebben voor dat laatste gekozen, maar helaas weinig dieren gezien. Op wat vlinders en vogels na. De Belgische buren hebben de plantage bezocht dus hier gingen we uiteen.
Na de wildlife zijn we weer op weg gegaan en hebben toen een bootje gepakt naar Paramaribo. We waren nu midden in het centrum en hoefde gelukkig maar een klein stukje door het drukke Paramaribo te fietsen. We hebben de fietsen weer ingeleverd en besloten om het fietsen maar even te laten! Even een hapje en een drankje bij de Zus&Zo en daarna met de taxi naar huis. Dus nog een middagje relaxen en onze eerste wasjes draaien om straks weer ergens te gaan eten.